ATATÜRK'ÜN
İKİNCİ KEZ HUZURUNDA ATATÜRK'le bir
kere de, Ankara'da yıllar sonra, Çankaya köşkünde bir akşam merhum Mesut Cemil
beyin refakatinde, huzurlarında bulunmak şerefini kazanmıştık.
O sırada, günün
önemli meselesi olan Hatay üzerinde konuşmalar yapılıyordu.
Merhum kemençe
sanatkârı Kemal Niyazi Seyhun'la, uzun masanın en sonunda, yanyana oturuyorduk.
ATATÜRK, sofrada
bulunanlara sualler soruyor, cevaplar alıyordu. Birara Kemal Niyazi Bey, kulağıma
eğilerek, pek anlayamadığım bir şeyler söyledi.
ATATÜRK bunu görmüş
olacak ki, biraz sonra, parmağıyla işaret ederek Kemal Niyazi beye:
- Siz ne dersiniz
beyefendi? diye sordu.
Kemal Niyazi bey
(rahmetli) daha önce de ATATÜRK'ün huzurlarında bulunmuş olmanın verdiği alışkanlık
ve birkaç kadeh de parlattığı içkinin verdiği cesaretle ayağa kalktı. Ben bana
da soruverir diye kafamda bir şeyler hazırlamanın heyecanı içinde, ne dediğini
şimdi hatırlayamadığım bir şeyler söyledi. Uygun şeyler söylemiş olacak ki,
ATATÜRK:
- Gördünüz mü beyler
dedi, her Türk böyle düşünür ve bana sormadan geçti.
Biraz sonra bana
hitap ederek:
- Çocuk, dedi,
bize bir bozlak ayağı yapar mısın?
Büyük ATATÜRK,
yıllar önce Dolmabahçe Sarayı'nda huzurlarında çaldığım uzunhavayı hatırlatıyor,
o engin hafızasının da kudretini gösteriyordu.